DEMAVEND PROJESİNİN OLUŞUM AŞAMALARI
(Sevgili Günlük Dedikleri)
1997 yılının Mart ayında dağları birlikte yaşadığım Mesut arkadaşım ile bir hafta sonu trekking ve kamp amacıyla gittiğimiz Bolu Yedigöller’den dönüşte şekillendi fikir; “Niye bir yurtdışı gezisi düzenlemiyoruz, oraları da tanımak gerek, bunu yapabiliriz” dediğimde aklıma ilk gelen Fransa ve dağcılığın merkezi Alp’ler oldu… Soğuk bir hava ve sıcak bir otomobil içinde Alpleri koydum kafama. Önümüzdeki yıl Alplere gitmeliydik…
1998 yılının Mart ayına gelene kadar sürekli Alpler hakkında bilgi toplayıp planlar yaptık, fakat ekonomik olarak bu etkinliği taşımanın olanağı yoktu, bir de bu yıl orada yapılacak olan Avrupa Kupası maçları maliyeti iyice arttırıyordu…
Veee bingo… HÜDDOSK’un İleri Kış Eğitim Kampında projelerimizi konuşurken “Niye Demavend’e gitmiyorsunuz?” dedi bir arkadaş…
Ve tüm Alp plan ve projelerini toprağa gömdük; önümüzde yeni bir hedef vardı; Demavend/İran…
07 Mart 1998
Hitnet’in Doğa Sporları alanına Demavend ile ilgili bilgi edinmek istediğimi belirten yazıma Burak ve Levent’ten yanıt geldi. Levent ülkemizde yaşayan İran’lı bir dağcıdan bahsediyor, Burak ise oraya Kış çıkışı yapan Emre Ayan’ın notlarını bana gönderiyordu.
08 Mart 1998
Bu ay çıkan OUTDOOR dergisinde kapak konusu olarak Ayşin Özer ve Nurcan Volkan adlı iki bayan dağcının Demavend’e çıkan ilk Türk bayanlar olduğunu belirten bir yazı vardı. Demavend birden gündeme oturmuştu.
15 Mart 1998
İstanbul Esenler Terminalinde Tahran tabelasını gördüğüm bir yazıhaneye girip fiyat sordum. Görevli bana 30 $ dediğinde iki kez arka arkaya “doğru mu” diye onaylattım. Evet, İstanbul-Tahran karayolu ile 30 $’dı. Gidişimizin şekli ortaya çıkmıştı.
22 Mart 1998
İran’ın ünlü şairi Şiraz’ın hakkında bilgi toplamak için kütüphaneye gittim ama yeterli veri toplayamadım. İran denince akla sürekli Humeyni geliyor.
03 Nisan 1998
İran Konsolosluğunu aradım, Demavend hakkında bilgi almak istediğimi söyledim, ilgili arkadaşın izinli olduğunu mümkünse daha sonra aramamı söylediler. Çok naziktiler.
14 Nisan 1998
Demavend’e çıkan Nurcan ile telefon görüşmesi yaptık bugün. Çok ayrıntılı bir görüşme değildi, sadece genel bilgiler alındı.
30 Nisan 1998
İran Konsolosluğunu bir kez daha aradım, karşıma çıkan kibar bir beyefendiye Demavend’e çıkmak için bu yaz ülkenizi ziyaret edeceğimizi mümkünse broşür ve doküman göndermelerini rica ettim ama posta ile göndermiyoruz, kayboluyor, buraya geldiğinizde bir çayımızı içer ve bunları size bizzat veririz dediler.
11 Mayıs 1998
Pasaport ve Dağcılık Lisansı çıkarmak için Edirne’ye gittik. Pasaport çıkarmak kolay da lisans çıkarmak epey bir bürokrasi gerektiriyor. Derneğimize bir de kulüp ekleyelim dedik, önümüze tamamlamamız gereken bir liste verdiler, listenin en ilginci kulübün renkleri idi ve hatta seçilen renk ve formayı bir şekil üzerinde Gençlik Spor İl Müdürlüğüne verecektik. Herşeyin futbola endekslendiği bir ortamda bu normaldir diyerek ayrıldık İl Müdürlüğünden.
13 Mayıs 1998
Antrenmanlara düzenli bir şekilde başladık. Stadyumda koşuyor, merdiven çıkıyor, spor salonunda kondisyon çalışıyor ve uzun yürüyüşler yapıyorduk.
19 Mayıs 1998
Bursa’da ikamet eden İran’lı dağcı Sait beyle telefonda görüşüldü. İran Dağcılık Federasyonu ve oradaki rehberlerin adres ve telefon numaraları alındı. Sait bey rota ve koşullar hakkında ayrıntılı bilgi verdi.
20 Mayıs 1998
5 yıllık vizesi olan “Mavi Pasaport”umu Emniyet Müdürlüğünden aldım.
23 Mayıs 1998
Ankara’da Hacettepe Üniversitesinin düzenlemiş olduğu 1. Doğa Sporları ve Bilim Sempozyumuna katıldım. Dağcıların sürekli birbirleri ile tartışan bir camia oldukları gerçeği hoşuma gitmedi.
30 Mayıs 1998
İran Dağcılık Federasyonuna Demavend’e çıkacağımız tarihi ve ekibi bildiren ve bize bilgi gönderilmesini isteyen bir faks çektim.
05 Haziran 1998
Daha önce Demavend’e kış çıkışı yapmış Emre Ayan ile telefon görüşmesi yapıldı. Ayrıntılı bilgi alındı.
08 Haziran 1998
Keşan’da çalışan İran’lı bir işçinin olduğu haberini aldık. Araştırıyoruz.
09 Haziran 1998
İran’da yaşayan rehberler ile telefon bağlantısı kurmaya çalışıyorum ama yakınları dışında kendilerine ulaşamadım.
11 Haziran 1998
Mesut 03-13 Temmuz tarihlerinde belirlediğimiz etkinlik için olumsuz görüş bildirdi. 06 Temmuz’da eşinin hastaneye ameliyat için yatması gerektiğini söyledi ve etkinliği sonbahara erteleme durumu doğdu. Moraller bozuk…
12 Haziran 1998
Dünden bu yana etkinliğe katılması düşünülen arkadaşlarla sürekli görüşüyoruz; bu sabah da Mesut ile tekrar görüştük ve 17-27 Temmuz tarihini uygun gördük.
13 Haziran 1998
Bu akşam Keşan’da yaşayan İran’lı işçinin evine gidip onunla konuştum. Elimde Atlas’ın son sayısında çıkan Demavend yazısını da ona gösterdim. Öğrendiğime göre İran’lı arkadaş bizden polis olabiliriz endişesiyle çekinmiş, o yüzden; sürekli görüşelim çağrımıza yanıt vermiyormuş. Ona derdimizi anlattım. İran ve Farsça hakkında bilgi aldık.
15 Haziran 1998
Farsça sözcükler günlük konuşma ve espri dilimize iyice yerleşti. Derdimizi anlatacak kadar Farsça bilgimiz var.
17 Haziran 1998
İran’daki bir tur şirketinden (Caravan Sahara) faks geldi. Faks numaramızı Federasyona yazdığımız metinden almış olmalılar, Federasyon ve Tur şirketi ortaklaşa güzel çalışıyorlar!
20 Haziran 1998
Mesut ile bugün yaptığım konuşmada motivasyon sağlamakta zorlandığını söyledi.
23 Haziran 1998
Sol ayak bileğimdeki ağrı yüzünden bugün doktora gittim. Aşırı zorlanmadan kaynaklanan “Tendon” teşhisi koydu. Antrenmanlara ara verdim.
24 Haziran 1998
Belirlediğimiz dört kişilik (Hakan, Mesut, Ünal ve Erdem) ekibe Cengizhan da katılacağını söyledi.
26 Haziran 1998
İran’ın yakın tarihi ile ilgili bilgi toplamak için kütüphaneye gittim.
27 Haziran 1998
İran’lı dağcı Sait beyle tekrar görüştük, İran’daki arkadaşı Abbas Cafer’i aradım fakat bulamadım, mesai arkadaşına not bıraktım.
30 Haziran 1998
Daha önceden ısmarladığımız bivak, kazma ve kramponlar geldi; fakat topladığımız bilgiler sonucunda yaz çıkışı için bunlara gerek olmadığı konuşuldu.
03 Temmuz 1998
Birkaç akşam önce geleceğini söyleyen Cengizhan bu akşam işlerini ayarlayamadığından gelemeyeceğini belirtti.
04 Temmuz 1998
Bölgemizdeki izcilerin açılış törenlerine katıldık. Karadeniz bölgesinden gelen bir izci ile dağ sohbeti motivasyonumuzu çoğalttı.
06 Temmuz 1998
Mesut İstanbul’dan telefon edip, Bölge Müdürlüğünde onaylanması gereken lisansları almayı unuttuğunu söyledi.
10 Temmuz 1998
Mesut onaylanması gereken lisansları alarak tekrar İstanbul’a gitti.
11 Temmuz 1998
Cengizhan’a yaptığım “bizim basın sözcümüz olur musun?” teklifini Cengizhan kabul etti.
13 Temmuz 1998
İstanbul-Tahran seferini yapan Asuman Turizm bürosuna telefon ederek 17 Temmuz günü için 4 kişilik yer ayırttık.
14 Temmuz 1998
Liste hazırlıkları son aşamaya geldi, fakat işlerin yoğunluğundan bir araya gelip alınacaklar listesini derleyemiyoruz bir türlü…
15 Temmuz 1998
Akşamüstü Keşan’daki yerel gazetelere telefon ederek yarın yapacağımız basın toplantısını haber verdik. Gece toplantı merkezimiz olan ve K2 adını verdiğimiz yerde toplanarak son değerlendirmeleri yaptık.
16 Temmuz 1998
Öğle saatlerinde bir basın toplantısı düzenledik; ayrıca Trakya’daki tüm yerel basına etkinliğimizi haber verdik. (Konu ile ilgili haberler hepsinde yayınlandı)
17 Temmuz 1998
Ve sabah; yolculuğumuz başladı…